Sneeuwwitje

Met afstand de meest naieve slet ooit!
Een psycho-analyse van de kouwe grond, over en van een sprookje dat elk meisje al generaties lang fascineert. Waarom?
Omdat elke tiener worstelt met dezelfde dingen, en omdat van hun opvoeders geen relevante antwoorden te verwachten zijn, dat heeft de moderne geschiedenis inmiddels wel aangetoond.
Je raakt in problemen door de voorbeelden waarmee je opgroeit. Dat is voor een tiener een lastige constatering, dat begrijp ik. Je hebt immers niets anders als die voorbeelden uit je omgeving om op te varen!

Je word als opgroeiende tiener het huis van je vader uitgeflikkerd door je (stief-) moeder. Waarom?

Hoe oud is dat Sneeuwwitje nou eigenlijk? Een meisje van een jaar of 15, 16? Waarom wordt jou de deur gewezen? Wat denk je zelf dan?!!!
Omdat jij een lekker ding bent dat strak in het vel zit, en in het gelukkige bezit bent van borstjes en andere erogene lichaamsattributen die nog geen ernstige hinder ondervinden van de zwaartekracht. Dat hoort uit de aard der dingen bij de leeftijd die jij hebt. En eerlijk gezegd, in elke andere primitievere cultuur was jij op die leeftijd natuurlijk allang uitgehuwelijkt aan een of andere vent. Dus doe nou niet alsof het aan die achterlijke moslims ligt, die macho haantjes uit die cultuur zijn waarschijnlijk oprechter en minder verwart als een gezonde Hollandse jongen…
Omdat je nog geen idee hebt over de lust van mannen en op die leeftijd nog naïef genoeg bent om de doortrapte strategieën van die geile mannen nog niet te doorzien, laat je je verleiden tot allerlei vreemde attitudes naar mannen, waardoor (stief)mamma vervolgens niet de aandacht heeft van die mannen die zij zo graag zou willen hebben. Jouw onbekendheid met de aard van mannen maakt je nieuwsgierig, en je eigen nieuwe, onzekere gevoelens over je opbloeiende vrouwelijkheid maken je kwetsbaar, maar ook aantrekkelijk voor mannen, en natuurlijk vooral ook voor jongetjes die met dezelfde gevoelens worstelen als jij…

En mamma word steeds meer gefrustreerd door de aandacht die jij wel krijgt, en zij niet…

Mamma weet inmiddels wel hoe het zit met die mannen, bewust of intuitief. En dan begrijp jij er niets van en verslijt jij je moeder voor een afvallige vrouw, omdat zij je eerst heeft verteldt dat mannen leuk zijn, en als die mannen jou leuk beginnen te vinden vindt zij jou plots niet meer leuk. Hoe kan dat nou? Boos begin je alles te doen waar mamma je voor gewaarschuwt heeft, ook pappa is niet meer zichzelf, want hij trekt partij voor die heks van een moeder! En jij bent alleen maar op zoek naar antwoorden op je vragen.

Je hebt natuurlijk geen idee van de invloed die deze heks over je vader heeft. Je zag hem immers als je vader, jouw held, en niet als een man. Je hebt nog geen idee wat vrouwen met mannen kunnen doen. Pappa kan er niets aan doen, hij is pappa. Je moeder gaat jou toch niet vertellen hoe dat zit met vaderfiguren? Ze vertelt je over prinsen, maar toch niet over vaders?! Want dat ruikt naar incest, en dat is verboden. Het is beter de boodschap over mannen te verpakken in dat mysterie van de prins, daarmee stel je dat lastige verhaal als moeder nog even uit en dan kan je even nadenken over het meest politiek correcte antwoord. We zien wel. Oma had al geen idee, dus hoe kan mamma een vraag stellen dan?
Je herkent je eigen moeder niet meer, het moet wel iemand zijn die niets met jouw familie te maken heeft, het is een heks, een stiefmoeder! Het sprookje is geboren…

De jager die opdracht heeft je te vermoorden krijgt het niet over zijn hart jou om te brengen. Waarom?

Je loopt (toevallig?) het huis binnen waar 7 mannen wonen. De bedjes zijn wel een beetje klein, maar je legt je desondanks te slapen. Waarom?

Je leeft vrolijk samen met 7 mannen. Waarom?

Je stiefmoeder krijgt er maar geen genoeg van zich met jou te meten. Waarom?

Na het eten van het verboden fruit ben je jarenlang schijn-dood. Waarom?

De 7 mannen stellen jou in een glazen kist tentoon. Waarom?

Een prins kust je na een lange, diepe slaap wakker. Waarom?

Wat is dat voor eikel eigenlijk, die prins? Waarom?

En dan worden de schoonheid en de eikel heersers over het rijk. Waarom?

En toen leefden zij nog lang en gelukkig. Waarom?

En met dit soort onzin voeden wij onze dochters op? Vooral de moeders van die meiden zouden beter moeten weten, maar ja, die zijn daar ook mee opgevoed dus die weten niet beter. Het blijven meiden, en hoewel zij hardnekkig beweren volwassen geworden te zijn lijkt daar in deze context weinig sprake van te zijn. De mythe van de kwade stiefmoeder en de schone prins op het witte paard is lastig uit te roeien zolang wij onze dochters dit soort rommel blijven voeren. En als opgroeiend jong manspersoon, schoon of niet, te paard of in de auto, weet je ook niet veel beter als dat het meisje dat jouw hart begeert slechts te gewinnen is als jij die prins bent. Dus is een grote pik verlangd, of het substituut daarvoor, gezonde genen, een dikke auto en een dikke portemonnee. Het toneelstuk ligt op de loer, en het loopt dan ook gierend uit de klauwen, want die schone jongeling is immers geen prins. En ergens, onbewust, weet hij dat… Hij heeft geen idee hoe aan de vraag te voldoen.


Ik ben ouder nu, maar ik pis nog steeds tegen de wind in.

Want die vijftienjarigen zijn in hun onbevangenheid vaak wijzer dan hun moeders, en ik heb te doen met de moeders…

Bij de emancipatie van de vrouw hebben we de man vergeten, uit de aard van de revolutie is dat natuurlijk evident. Nu staat er een generatie vrouwen en meisjes in de westerse wereld waar geen man meer iets van begrijpt. Dus wat doen die prinsen? De kont tegen de krib! Het duurt soms even eer die schone jongelingen door hebben waar het die slecht opgevoede prinsesjes op de erwt om te doen is, maar als het kwartje eenmaal gevallen is haken de prinsen af. Tegen de tijd dat ze dertig zijn is het merendeel gescheiden en in het gelukkige bezit van een uitspraak van de rechter die hen verplicht tot alimentatie voor de kinderen en een minnares die nog veel meer geld kost.

In het bovenstaande komt regelmatig de vraag waarom voor. Het antwoord op die vragen lijkt mij bijzonder relevant. Niet alleen voor de pappa’s en de mamma’s, maar vooral voor de zonen en dochters…